یه زمینی توی محله ما بود که بین دوتا خونه قرار گرفته بود ازپشت هم بسته بود به اصطلاح شهرداری چی ها غلفتی محسوب میشد زمین باارزشی بود ولی خب صاحبش وضعش خوب بود و اونو به امون خدا رها کرده بود . گذشته ازاینکه وجود زمین خاکی توی یه کوچه با اون همه خونه چندان زیبا نبود بدتر ازاون اینکه همسایه پشتی هرازچند گاهی ازپشت بوم خونه اش هرچی آشغال داشت میریخت توی این زمین وعین خیالشم نبود که عواقب ریختن این آشغال و نخاله برای همسایه ها چیه !
همین قضیه باعث شده بود بقیه همسایه ها و حتی ساکنین محل که نخاله یا آشغالی داشتن که مامورین شهرداری از بردن اون خودداری میکردن میاوردن و میریختن توی این زمین .خلاصه این که این زمین شده بود محل دپوی زباله های محل و متعاقب اون هم تجمع پشه و مگس و گاهی هم سگ و گربه .حسابشو بکنید بعد ازچند وقت اگه این ماجرا ادامه پیدا کنه ازاین زمین چه تصوری میشه پیدا کرد.
همسایه های کوچه خیلی آزار میدیدن از این صحنه ها و تجمع زباله مخصوصا سه تا همسایه ای که همجوار زمین روبروی زمین خونه داشتن ازهمه بیشتر اذیت میشدن.برای همین ازمن خواستن که باصاحب زمین تماس بگیرم و ازش بخوام که بیاد یه فکری به حال زمینش بکنه .
منم قبول کردمو یه قرار بااین آقا گذاشتم و رفتم پیشش .وضعیت مالی خوبی داشت شنیده بودم توکارساخت و سازه اما وارد دفترش تاحالا نشده بودم .وقتی اونجا رفتم همون توی دقایق اولیه متوجه شدم که حرفایی که درمورد وضعیت مالی این آقا زده میشه درسته .برای همین خیالم راحت شدچون پیشنهاد ناچیز من نمیتونست اذیتش کنه وباری هم براش محسوب نمیشد.
بعد ازسلام و علیک و احوالپرسی موضوع رو باهاش درمیون گذاشتم اما برخلاف انتظارم بهم گفت : راستش درسته شما برام محترمی اما من اگه قرار بود ازاین پولها خرج کنم که نمیتونستم گلیم خودمو ازآب بیرون بکشم !!
من که جا خورده بودم بهش گفتم : مگه هزینه یه دیوار کشی اونم درحد 7-8متر چقدر هزینه داره که زیربارش نمیری و راضی میشی خودت و جد وآبادت فحش بخورن؟تازه آجراشم که بعدا میتونی استفاده کنی پس نگران چی هستی ؟
یه نیشخندی زدوگفت: سرت توحساب و کتابه اما من این زمین رو خریدم که یه روزی چند برابر قیمت بفروشمش حالا از بدشانسی وضع خونه و زمین چندان جالب نیست اما منم که احتیاج ندارم بذار باشه اونجا دزد که نمیتونه ببردش .برای چیزی هم که قرار نیست بمونه خرج کردن ولو یه قرون حروم کردن پول و وقته ...
خلاصه اینکه من دست از پا دراز تر برگشتم و ماجرا رو برای همسایه ها گفتم واونها هم چند تا فحش دیگه نثار خودش و امواتش کردن ...
این ماجرا شاید ازبُعد دیگه برای همه ما داره اتفاق میفته وما ازش غافلیم .اگه میپرسید چطوری؟باید بگم همه مابین آبادی های وجودمون یه خرابه داریم که اگه باز بذاریمش میشه حکایت این زمین و هرکسی که از راه میرسه بنابر توانش یه مشت آشغال می ریزه داخلش و چیزی نمیکشه که وجود یکی مثل من میشه محل دپوی زباله دیگران .
حالا ممکنه این خرابه دلم باشه ،شکمم باشه ،مغزو تفکرم باشه یا حتی نیازجنسیم ...
اگه واقعا قادر به آباد کردنش نیستم که هستم و خیلی از مواقع خودمو دست کم میگیرم یا به تنبلی میزنم اما باوجود این اگه به وقتش یه دیوار کم خرج دور این زمین های مستعد نکشم اونها تبدیل به یه خرابه میشن که هرطرز فکری روی زمین مغزم اثر میگذاره یا حتی روی زمین نیازهای جنسیم پا میذاره و اونو بجای اینکه یه آبادی زیبا بشه تبدیل به یه خرابه و زباله دان میکنه .
درسته همیشه یه دشت باز صحنه زیباتری داره امااولا: اون یه دشت زیباست دوما: اگه اینطوره چرا ما دریه چار دیواری کوچیک که حتی ممکنه به 9یا 10متر هم نمیرسه احساس امنیت بیشتری بکنیم ؟ ایا هر زن و مردی حاضر میشن روابط خصوصیشون رو در دشت و دمن وصحرا که حتی ممکنه زیبا هم باشه انجام بدن ؟یا ترجیح میدن در محیط امن و امان خونه خودشون صورت بگیره ؟
حقیقت قضیه اینه که بشرباتمام تفاوتهای عقیدتی که داره امنیت وحس آرامش رو به چیزی ترجیح نمیده حتی اگه این آرامش براش هزینه داشته باشه .ماهم باید هزینه رسیدن به آرامش خودمون رو بپردازیم و این میسر نمیشه مگراینکه دور زمین وجودمون دیواری بکشیم تا از دسترس هر اشغال ریزی دور بمونه .
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
درباره وبلاگ
برچسب ها
